Ահա նորեն գարուն եկավ. Օ˜, կտրեցե՛ք, օ˜, կտրեցե՛ք Լեզուները թռչունների, Որ չհանդգնեն երգել անհոգ Երգերն իրենց տարփանքների` Մեր մորթված մանուկների Ցրիվ եղած նշխարների Փոշու վրա, որոնց պիտի Ծածկեն անգութ ծաղիկները` Լի˜րբ, անզգա…
Կիրակի օրը՝ պատրաստվում էինք, որպիսի առավոտյան ինչպես միշտ գնայինք մեր շատ սիրելի կրթահամալիրը: Սակայն իմացանք, որ Կորոնավիրուսի պատճառով պե՛տք է մնանք տանը: Չհասցրեցինք ձանձրանալ, երբ մեզ տեղեկացրեց մեր շատ սիրելի՝ ընկեր Նելին, որ պետք է տանը կատարենք հեռավար, առցանց ուսուցում: Դա շատ հետաքրքիր էր ինձ համար:
Մենք անցանք աշխատանքի: Սկզբից՝ մեր բոլոր շաբաթվա գործողությունները քննարկեցինք մեր դաստիարակների բլոգում, որից հետո նորից ճշտումներ արեցինք ընկեր Նելիից: Եվ մեր ամբողջ շաբաթվա նախագիծը կազմեցինք՝
Հեռավար աշխատանքային նախագիծ
Որից հետո, մեր ծնողներին խնդրեցինք, որ մեր ուղարկած նյութերով մեզ համար տեսանյութեր պատրաստեն :
Ինչպես պայքարել Կորոնավիրուսի դեմ, հեքիաթասաց ընտանիք, մարզական ընտանիք, սանի օրը երբ տանն է, ընտանեկան շրջայց:
Ամեն օր պատրաստում էինք մեր ծնողների կողմից ուղարկած, այդ օրվա նյութը, իհարկե չէինք մոռանում շնորհակալություն հայտնել, որ մեր կողքին են:Իհարկե մենքել մեր հարցերով հանգիստ չէինք տալիս ընկեր Նելիին:
Այդքանել հեշտ չէ աշխատել հեռավար այն ել տարբեր ընտանիքների հետ, սակայն շատ հետաքրքիր էր և հագեցած:
Ձեզ եմ ներկայացնում մեր այս շաբաթվա ամփոփում-պատումը ՝
Առցանց ուսուցման նախագծին 30 սանից մասնակցել են 17֊ը։
Շատ շնորակալություն այն բոլոր ծնողներին, ովքեր մեծ սիրով մասնակցեցին մեր հեռավար նախագծին: Եվ իհարկե ընկեր Նելին միշտ մեր կողքին լինելու համար, ինչպես նաև իմ ՝ընկեր Հասմիկին:
Ալինա Մարզումանյան 