Հեռավար առցանց ուսուցման պատում

Վիրուսն աննկարագրելի թափով պատել է Երկիր մոլորակը: Մարդիկ հազար ու մի կանխարգելիչ միջոցառումներ են ձեռնարկում՝ մեկուսացում, ախտահանում, հիգիենա, դիմակներ և այլ։ Սակայն մեզ ոչինչ չի կարող խանգարել, և մենք սկսեցինք հեռավար առցանց ուսուցումը։ Քանի, որ ես՛ այս շաբաթ գտնվում էի արձակուրդի մեջ, դա ինձ չխանգարեց, որ ես էլ միանայի այս նախագծին։ Ես որոշեցի կամավոր իմ մասնակցությունը ցուցաբերեմ և ինչու ոչ,ավելի ամրապնդեմ պարտեզ ծնողը կապը։

Կարևորվում եմ այն, որ այս հեռավար ուսուցման ծրագրի հետևանքով, բնակարանը դառնում է մարզասրահ, որտեղ կատարվում է դերային փոփոխություն, ծնողը դառնում է՛ դաստիարակ, իսկ երեխան՝ սան։ Նրանք մարզվում են, խաղում են մարզական խաղեր, հրճվանքով և մեծ սիրով են մասնակցում։ Ծնողները ևս դառնում են մեր անմիջական ծրագրի մասնակիցը, կրողը և փոխանցողը։ Նրանք և տեսանյութեր պատրաստողն են և տարածողը, իրենց սոց ցանցերում։ Եվ իհարկե վերջում ուղարկում են մեզ, մենք էլ տեղադրում ենք մեր բլոգում։ Այս ծրագրի շրջանակներում ավելի է ամրապնդվում՝ ծնող -պարտեզ- դաստիարակ կապը։ Մեկը մյուսին լրացնելով։ Այդ իսկ պատճառով է,որ մեր 《Մխիթար Սեբաստացի 》 կրթահամալիրը տարբերվում է, իր նմանը չունեցող հեղինակային կրթական ծրագրով։

Ես մեծ հաճույքով և ոգևորվածությամբ կազմեցի 《Իմ մարզական ընտանիք 》 նախագիծը

Ձեզ եմ ներկայացնում այն մարզական խաղերը, որոնք մեծ սիրով մեզ են տրամադրել՝ մեր շատ սիրելի ծնողները և սաները։ Հուսամ ձեզ էլ դուր կգա։

Եվ ետ չմնալով մեր սաներից, մենք էլ դաստիարակներս, որոշեցինք մարզվել։