Ո՛չ մի լավ դաստիարակ, ո՛չ մի լավ խաղ ու խաղալիք չեն կարող փոխարինել , զոր ու գիշեր երեխայի հետ ապրող ու շնչող ծնողին։ Երեխային դաստիրակելը արվեստ է , բարդ ու դժվարին։ Ծնողի յուրաքանչյուր պատվիրան երեխան յուրովի է ըմբռնում։ Երեխայի հետ ավելի շատ պետք է խոսել, խաղալ, թողնել նրան ազատ շարժվել և անել այն ինչ ինքն է ցանկանում։ Պետք է հաշվի նստել նրա ցանկությունների հետ։ Դաստիրակել նրան կրթել, երեխայի մեջ կառուցել մարդկայինը, նրա մեջ ձևավորել հայեցի հոգին։ Պետք է խրախուսել նրա ամեն մի փոքրիկ արարք։ Նա պետք է իրեն զգա պաշտպանված և ապահով իր աշխարհում։ Նրան պետք է տալ ամենա մեծ սերը և հոգատարությունը այս կյանքում։ Նա պետք է մեծանա համերաշխ և ներդաշնակ միջավայրում։ Ծնողի դերը շատ մեծ է նրա զարգացման, դաստիարակության և նրա ես-ի մեջ։ Ես շատ կողմ եմ այս պատվիրաների հետ, և մեծ սիրով ընդունում և իրագործում եմ իմ կյանքում։ Կարծում եմ, որ այս ամենի հիմքը դա երեխայի ազատությու՛նն է:
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալ Արևելյիրան դպրոց-պարտեզ
Ալինա Մարզումանյան 