«Շփոթ—պապը»
-Կար-չկար մի աղջիկ կար: Նրա անունը ԴեղինԳլխարկ էր:
_Չէ՛, ԿարմիրԳլխարկ…
_Հա՛, ճիշտ որ, ԿարմիրԳլխարկ: Մի անգամ մայրը կանչում է նրան և ասում.
_ Կանաչ գլխարկ…
_Դե՛չէ՛, պապի՛կ, կարմի՛ր, կարմի՛ր գլխարկ:
_Ա՜խ, հա, Կարմիր… Գնա, խնդրում եմ, հորաքրոջդ տուն և կարտոֆիլի կճեպներ տար նրան :
_Չէ՛, Գնա տատիկի տուն և կարկանդակներ տար նրան :
Ալինա Մարզումանյան 